Late, late post-carnaval

Zo, eindelijk weer eens tijd om wat te tikken. Het is inmiddels 0.00, het begin van maandag 13 maart en ik ben net een uurtje terug van mn dienst. Die 2-wekelijkse schrijfexcercitie is em net niet geworden deze keer. Ach ja wat kan ik zeggen: ”druk, druk, druk”. Om heel eerlijk te zijn moet ik eerst maar ns terug lezen wat ik de vorige keer allemaal geschreven heb.
Oh ja, de beoordeling van mn scriptie was binnen, is waar ook. Vielen dank voor alle felicitaties, doet me goed en sorry Arjan een 9 had idd best gekund. Goed, maar weer verder met het verhaal. Er is inmiddels weer van alles en nog wat gebeurd. Eerst maar de sores van het ziekenhuis.
Zoals gezegd ben ik inmiddels al weer een aantal weekjes terug op de interne afdeling. Het werken is weer vies zwaar, er zijn op dit moment nl. geen arts-assistent die op de zaal zitten en eigenlijk komt het, op de dagelijkse visite met de specialist na, er op neer dat ik in mn eentje de interne vrouwen-afdeling van het zkh een tweetal weekjes gerund heb. Mag natuurlijk nooit, maar hier kan alles. Echt superdruk en ook veel te veel werk voor een co-assistent, gelukkig heb ik 1 middag en een hele dag hulp gehad, anders was het echt totale chaos geweest. Je moet dan echt alles voor een patient of 15-20 regelen, lab uitslagen opvragen, aanvragen schrijven voor foto’s ed (nee, geen pasfoto’s), ontslagbrieven schrijven, enz, enz, enz, enz, enz. Zoals jullie waarschijnlijk wel begrijpen liep het daarom die weken niet zo soepel, maar uiteindelijk heb ik me wel vermaakt hoor, no worries!! Na die twee weekjs afzien was er voor mij een weekje 'longen' en hoefde ik alleen de losse uren maar bij de 'interne' afdeling in te vullen, minder stress dus. Na die week longen, mocht ik meteen door naar cardio (hart), dus ook daar alleen de overgebleven uren naar interne. Inmiddels hebben mn collega’s en ik wel de kont tegen de krib gegooid, zoals dat zo mooi heet. Het ging echt niet langer, we waren alleen nog maar zaalarts aan het spelen, konden allerhande klusjes opknappen, hadden problemen met specialisten die ook geen tijd hadden voor visites ed. Daardoor vielen onze echte taken, zoals mensen uitgebreid statussen, veel dingen opzoeken, veel leren eigenlijk volledig in het water en bovendien voelden we ons ook nog eens verantwoordelijk voor een volledige zaal met patienten, terwijl dat absoluut niet onze verantwoordelijkheid mag zijn. Dus wij naar de specialist de momenteel voor onze begeleiding zorg hoort te dragen. Die wilde precies weten wat er mis was, onze klaagzang was niet genoeg, dus wij een ‘manifest’ geschreven: Wat is er mis, en wat gaan we er aan doen’. Na overleg van ons manifest hebben we afgesproken dat we ons alleen nog maar met onze eigen taken bezig gaan houden en dat wel ons niet meer al te druk hoeven te maken over andere dingen. Gelukkig is er inmiddels een professor over gekomen uit NL, die een maandje mee komt draaien, en we kunnen hem alles vragen en hij is meer dan bereid om het ons uit te leggen cq feedback te geven op het doen van lichamelijk onderzoek. Verder is ook deze week onze chef-de-clinique weer van start gegaan, die mocht de afgelopen maanden herstellen van een paar bypasses om het hart. Zo, genoeg ziekenhuissores weer, over naar andere, leukere, dingen.
Het carnaval bijvoorbeeld. Natuurlijk DE happening hier op Korsou. Het is zelfs zo groot dat het aantal overvallen dat ieder jaar vlak voor carnaval gepleegd wordt aanzienlijk toeneemt. Reden: iedereen wil zuipen en als je geen geld hebt, dan zijn er natuurlijk altijd manier om daar aan te komen. Carnaval houdt eigenlijk een hele serie optochten in, te weten: kinderparade, tienerparade, paardenparade, toeristenparade, grote parade en de grote parade bij nacht (volgens mij heb ik ze nu gehad). Dit is trouwens niet op een dag, maar een beetje verspreid over een week, eindigend in een lang weekend. Zelf ben ik naar de tienerparade geweest, met hooggespannen verwachtingen. Helaas viel dit wat tegen, beetje armoedig zooitje. Er werd mij verteld dat de scholen hier veel last hebben van armoede en dat er geen geld meer is voor mooie pakken ed. Van die armoede merk je bij de grote parade, de andere parade waar ik naar ben wezen kijken, in ieder geval niets. Geweldig feest, iedereen gaat kijken en dat er veel werk in zit kun je wel zien aan de foto’s (die ik beloof zsm te plaatsen). Ronduit fantastisch, je maakt er gewoon een dagje uit van. Met koelbox om12 uur, vol in de zon, langs de kant van de weg wachten tot de stoet langs komt. In ons geval was dat om een uur of 4. Meeste geweldige kostuums en dat 2,5 uur lang!!! Dit alles is op zondag en iedereen kan zich knetter lam zuipen aangezien het hele eiland maandag een vrije dag heeft (en daar wordt dan ook grof gebruik van gemaakt). Vervolgens gaan ze op dinsdagavond dezelfde parade nog eens een keer dunnetjes overdoen, alleen dan in het donker. Vinden ze mooi, nog een paar poppen bij in brand steken en het feestje is compleet.
Naast het carnaval valt er natuurlijk ook weer genoeg te melden. Allereerst maar eens 2 mededelingen. Eén hele leuke, en een waardeloze
WAARDELOZE: ik mag niet duiken!! Met die klappende long in de voorgeschiedenis krijg ik geen medische verklaring. Hooguit als het 5 jaar geleden zou zijn en als ik een CT-scan zou laten maken. Ernstig jammer, aangezien iedereen hier sowieso gaat duiken. Maar goed, ik zit natuurlijk nog steeds op een tropisch eiland, dus eigenlijk moet ik gewoon niet zeiken.
LEUKE: mn abstract (een samenvatting van mn onderzoek) is aangenomen op een groot congres in the USA!!!! L.A. om precies te zijn. Het congres loopt van 20-25 mei en ik mag een posterpresentatie houden. Ik heb inmiddels mn vakantie, die eigenlijk in april zou zijn, al verzet naar mei, zodat ik heen kan. Het ticket is inmiddels geregeld en ik kan naar alle waarschijnlijkheid bij mn begeleiders op de hotelkamer slapen. Nu nog proberen sponsors te werven voor de financiering, dus dat wordt brieven schrijven en hopen dat ik aanspraak kan maken op fondsen. Echt heel gaaf, in totaal heb ik 2 weken vrij, dus ik blijf lekker in the USA (als het mag van ome Bush natuurlijk) en ga ik daar een beetje rondsnuffelen, ik zie nog wel wat ik precies ga doen.
Over congressen gesproken, ook hier worden congressen georganiseerd en ik heb inmiddels al aan het borstkankercongres deelgenomen en aan een post-graduate course (klinkt stoerder dan het is).
Even een salsa-update tussendoor. Ik ben inmiddels al aan de 2e cursus begonnen (jaja, zelfs ik heb de beginnerscursus met succes afgerond). Actiefoto’s daar durf ik nog niet helemaal aan, maar als iemand ze per ongeluk schiet dan zal ik ze posten. Hoewel ik daar wel foto’s voor zal moeten dumpen natuurlijk…..
Nu ik niet mag duiken kan ik me natuurlijk vol op het surfen gaan storten. Daar hoef je tenminste geen medische keuring voor te hebben ;). Binnenkort ga ik beginnen met het surfen met trapeze, kijken wat er harder is: mijn neus of de mast!
Als laatste: komende vrijdag staat de co-outdag gepland en mn collega’s en ik hebben echt een lachu programma opgesteld (meer in het volgende bericht aangezien het programma nog geheim is).
Dit is wel weer genoeg, het is inmiddels maandagavond 20.00 en ik ga lekker quizen tot half 1

Ayo
Gerald

Ps. Via www.hepa.an kun je gratis sms’en naar nummer op Curacao. Mijn nummer is 5402856 (zet wel ff je naam onder het sms’je).