Leeuwen, olifanten, zon, zee en NOFX

Daar ben ik weer! 2 weekjes dit keer, met voldoende avonturen . Dikkie Dik gaat snel beginnen; kijken wat ie doet.
Ziekenhuis is ziekenhuis is HIV. Niet veel nieuws, maar zit op dit moment nog steeds in babyroom, aangezien een collega ziek is. Zou eigenlijk naar de intensive care gaan, maar dat is dus ff uitgesteld. Sta hierdoor ff alleen tussen 15 babies die allemaal aandacht nodig hebben en behalve mij niet teveel andere dr’s zien, dus is ff aanpoten. Krijg verder een steeds beter beeld van de mensen hier en het is wel bijzonder om te zien hoe sommige mensen er hier de kantjes van af weten te lopen. Begrijp me niet verkeerd, er lopen meer dan genoeg capabele dr’s rond hiero (bij de kids zijn er overigens eigenlijk nauwelijks problemen). Maar er loopt ook een aantal idioten rond. Ten eerste zijn er de idioten die hun diploma kado gekregen heb bij een pak Kellog’s; die weten echt gewoon niets. Ten tweede zijn er dr’s die gewoon niet op komen dagen, of hun telefoon uitzetten als ze dienst hebben! Het ergste is nog wel dat ze er gewoon mee weg komen ook. Zo woont er onder mij een of andere gast die ik alleen maar met bier rond zie lopen en feestjes geeft tot diep in de nacht. In het zkh heb ik hem in ieder geval nog nooit gezien. Dit is nogal begrijpelijkerwijs nogal frustrerend en demotiverend voor de dr’s die wel hun best doen en komt de sfeer en zorg niet echt ten goede.
Genoeg weer, tijd voor de avonturen. Allereerst het al aangekondigde bezoek aan Kruger National Park. Briljant weekend met Jeroen, zijn partner en diens broertje. Op vrijdag met Jeroen in z’n Landrover Defender de 400km naar het park gereden en onze tent opgezet in afwachting van de rest van de gang. Tegen de tijd dat zij aankwamen was de poort officieel al gesloten, maar brother’s onderling geven elkaar geen problemen natuurlijk. Dus zonder boete konden zij alsnog rustig de camping oprijden. Bij de ingang stonden trouwens meteen al 2 olifanten rustig een paar boompjes te eten en tegen de tijd dat wij onze braai opgestookt hadden begonnen de hyena’s langs het hek van de camping te patrouilleren, oftewel perfecte start. Om 4.20 ging de wekker en na een ontbijtje stapten we gevieren in de defender, gewapend met dierengidsen en een verrekijker. Onze eerste game-drive duurde van 6 tot 12. Dit houdt in dat je geconcentreerd starend dieren probeert te ontwaren in de bosjes, terwijl je met 30kmh rijdt. Bij een ‘spotten’ van een bijzonder dier ga je een tijdje ongegeneerd zitten staren terwijl de beesten hun ding doen. Je ziet van alles, van olifanten die een half bos aan t verorberen zijn op 3m afstand (zo’n beest vreet zo’n 200kg per dag) tot bavianen die rustig elkaar zitten te vlooien op de weg, tot herkauwende giraffes. Zo kom je van alles tegen. Tussen de middag moet er natuurlijk uitgebreid gebraaid worden, alvorens er ’s middags nog een route gereden wordt. Uiteindelijk kom je dan gebroken/voldaan weer terug op de camping met een camera vol plaatjes. En zondag hetzelfde verhaal. Uiteindelijk 4 vd big 5 gezien (olifant, leeuw, waterbuffel en neushoorn; het luipaard had geen zin) en zeer voldaan weer terug naar Witbank gereden. Hopelijk heb ik de gelegenheid wat plaatjes op de site te gooien om een beetje een indruk te geven.
Ennewee, afgelopen weekend besloten naar Durban aan de kust te gaan om te gaan surfen. Vrijdag vol goede moed om 1530 in de auto gestapt en na 600km om 2315 weer uitgestapt. De 8 uur zat m eigenlijk alleen maar in een staaltje Zuid-Afrikaans (niet) nadenken. Onderweg waren er werkzaamheden, waar die idioten gewoon 40km asfalt open gebacoot hebben. Het verkeer had alleen een onverhard pad dat maar ruimte bood aan 1 rij auto’s. Dus behalve dat je max 40kmh rijdt, sta je om de 10km voor een bord met de mededeling dat de wachttijd gemiddeld 20minuten bedraagt. Maar goed, Durban dus bereikt en meteen maar gaan relaxen in de bar van het hostel naast een gast in string en cowboyhoed (long story….). Zaterdag lekker gaan surfen (of verzuipen, wat je wilt) en heerlijk verbrand ondanks factor 30x2. Ondertussen had ik ergens opgevangen dat NOFX (band) op zou treden die avond en in het hostel trof ik nog een paar mensen die wel heen wilden. Dus ’s avonds stond ik met een Hongaar, 2 Amerikaanse dames en een Japanse tussen de 15/16-jarige Zuid-Afrikaanse punkrock-kids; LOL. Daarna nog de kroeg in geweest en doordat we een Afrikaans echtpaar tegen kwamen, tot in de kleine uurtjes in de kroeg gehangen en de zon zien opkomen in een coffeeshop (een koffieshop;), terwijl we ons laatste biertje dronken. Zondag lekker uitgeslapen en eigenlijk niet veel uitgespookt, behalve een fatsoenlijke mentale voorbereiding op de weg terug, waar ik rond 1440 mee begon. Andere route genomen en na 750km en 8 uur tijd stond Frederic weer op het ziekenhuis-terrein. Overigens niet voordat de olie zeker 5 keer gecheckt en 2x bijgevuld was; damn die ouwe auto’s gebruiken een hoop olie bij 120kmh.
Zo het A4 is weer vol, ik ben moe, tijd om mn slaapzak in te kruipen. Komende weekend dienst!

Gerald

PS: Thanks voor de reacties; buiten kijf dat het op prijs gesteld wordt toch?