Alweer april (vervolg)

Zozo, al weer een bericht van mij. Als ik zeg binnenkort, dan bedoel ik ook binnenkort (tenzij ik een hele goeie smoes heb). Dit maal van een geleende computer (dankjewel Lindie). First things first: ROB GEFELICITEERD!!!
Zo, das dat. Verder met mn wat van de avonturen dan maar. Ik wordt nogal regelmatig gevraagd naar al mijn ‘wilde chica-verhalen’. Even een update dan maar? Momenteel is er eigenlijk maar 1 chica waar al mijn aandacht naar uitgaat en dat is Anita (zie foto’s). Ze is een van mij dushi collega’s uit het ziekenhuis. Enige nadeeltje is dat ze 30 april weer naar NL vliegt. Meer ga ik natuurlijk niet vertellen, want dat gaat jullie geen f*** aan. Er zijn veel mensen die de laatste tijd afscheid nemen, het trimester is natuurlijk net afgelopen en voor 1/3e van de co’s hier betekent dat einde oefening. Oftewel allemaal weer terug naar ‘Makambaland’ om daar weer verder te gaan. Natuurlijk komen daarvoor in de plaats weer nieuwe mensen, ben benieuwd…..
Andere dingen. Zoals ook beneden op de foto’s te zien is ben ik wezen mountainbiken (met Anina, Anita, Fleur en Jetteke. Was erg leuk tot dat in ‘de middel of nower’ ineens mn band lek was. De vrouw bij wie we de fietsen gehuurd hadden, had bij het begin nog wel zo enthousiast gemeld dat het zgn ‘slijmbanden’ waren, die, als ze lek zijn zichzelf plakken als je de band oppompt. Niet dus. Dat betekende dus een stukje lopen (hardlopen welteverstaan). Totdat we een zeer vriendelijke Antilliaanse quad-gids tegenkwamen. Met fiets op een rek van 3 buizen een tyfuseind rijden op een onverharde weg met heel veel kuilen (en ja, das inderdaad wat anders dan zadelpijn wat je dan voelt). Zoals je wel kunt zien aan de foto had hij er meer zin in dan ik (en terecht). Het dichtstbijzijnde strand was ong 10-15 min rijden (inclusief kuilen, waar hij volgens mij expres volgas doorheen ging). Daar lekker ff liggen chillen (op de Antillen (is dat nummer ook bij jullie op de radio)). Aangezien we dus een fiets minder hadden, heb ik de dames vooruit gestuurd, terwijl ik lekker op het strand lag te slapen, om de auto te gaan halen. Anderhalf uur later komen ze aan, vergeven van zadel/spierpijn (het laatste stuk was blijkbaar vies tegen de wind in) om mij op te halen.
Verder is ook mijn kapsel voor het eerst hier op dit eiland een beetje bijgewerkt. Knieperd als ik ben, heb daar mijn lieftallige huisgenoot Anina voor gecharterd en geef toe het resultaat mag er zijn (zie foto’s voor en na). Zie ik er tenminste weer enigszins verzorgd uit, voor zover mogelijk natuurlijk.
Echt spannende avonturen heb ik verder niet echt te melden, geloof ik, ben afgelopen weekend met Anita naar het Christoffelpark geweest. Een route door een park met aan beide zijden van de weg heeeeel veel cactussen en andere planten, zodat er verder niet zo heel veel te zien valt, op een paar uitkijkplekken na. Dus moesten we ons zelf maar een beetje vermaken (zie foto).
Nu geloof ik het voorlopig wel weer, jullie bijgepraat, ik uitgetikt, tijd om naar het strand te gaan!!

Gerald