Het bezoek
Door: Gerald
Blijf op de hoogte en volg Gerald
23 September 2006 | Nederland, Amsterdam
Het werd weer ns tijd voor een berichtje. Heb besloten mezelf er dit keer wat makkelijker van af te maken, aangezien mn broertje al een heel stuk getikt heeft over zn 2 weekse bezoek. Gezien zijn 5 A4-tjes, heb ik me beperkt tot het inperken van het stuk en verder nog een persoonlijk stukje aan het eind toe te voegen.
Na een vertraging van een half uur hebben we een goede reis van bijna 10 uur gehad, met eten in overvloed (lang leve KLM). Het weerzien met mijn broer was geweldig, na 8 maand hem niet gezien te hebben. We hebben de eerste dag het eiland verkend om een beetje de jetlag kwijt te raken. Meteen lekker gesnorkeld! Maar laat ik het per dag beschrijven.
Woensdag 23/8
Woensdag voor het eerst de zee in, echt te mooi voor woorden, zodra je hoofd onder water gaat zie je vissen in alle soorten, maten en kleuren. Ik kwam tijdens het snorkelen zelfs een merenga tegen (een waterslang). Het water is hier enorm helder, alleen heb je geen lang gerekte stranden(ze liggen in baaien), bovendien liggen er vaak redelijk wat stenen.
De meeste avonden gaan we uit eten en het koken kun je wel aan de mensen overlaten hier. Vandaag zijn we zonder Gerald wezen eten bij de Gouveneur, want Gerald had avonddienst in het ziekenhuis. Hij moet gewoon werken, elke ochtend om 7 uur moet hij beginnen en dan is hij rond 5 uur weer thuis.
Donderdag:
Vandaag zijn we wezen mountainbiken op het wereldbekerparcours. Echt heel mooi, allemaal smalle paadjes. Alleen is de bevolking zo aardig om de bordjes te vernielen en de stenen waar de routes op staan te verplaatsen. Daardoor waren wij op een gegeven moment compleet de weg kwijt waren en moesten we enkele kilometers omfietsen over de weg. Waar ze ook goed in zijn hier, is vuilnis dumpen. Overal gooien ze de rotzooi neer, om de zoveel meter ligt er weer een vuilniszak.
De middag was gevuld door een zeer interessante stadswandeling, waarbij alles over het stadsdeel Otrabanda werd uitgelegd. Heel leuk, je weet nu ook een beetje hoe alles in mekaar steekt. We zijn ook wel langs een aantal straatjes gekomen waar je in savonds niet langs wil komen. De chollers (papiaments voor zwervers) liggen op straat in hun roes, de cocaine kost hier immer maar 5 gulden per gram. Deze avond hebben we bij Kontiki gegeten, lekker aan het strand. Was heerlijk, mocht ook wel aangezien dit etentje op mijn kosten was.
Vrijdag:
Toen ik rond 9 uur uit bed kwam, leek het weer weer uitstekend en zouden we weer een lekker dagje aan het strand doorbrengen. Maar na het ontbijt kwam er een enorm wolkendek op ons af, en begon het enorm te regenen. Het was een echte tropische bui, het duurt maar 10 minuten maar overal staat wel een laag water. Zodra de zon weer terug is dan is alles met een kwartier ook wel weer droog. De ochtend was gevuld met een aantal van deze buien. ’s Middags toch maar naar het strand (Blue bay) gelukkig bijna geen wolkje te bekennen.
‘s avonds cocktails wezen drinken en daarna gegeten bij Wilhelminaplein. Daarna zijn we wezen stappen bij Tutu Tango, heel gezellig. Er waren veel stagiaires aangekomen en die maakten ook alles voor het eerst mee, heel grappig, want iedereen denkt dat ik ook een stagiaire ben. Maar helaas ben ik op vakantie.
Zaterdag:
Gerald heeft ook weekend! We zijn ‘s ochtends wezen hardlopen en helemaal kapot gegaan, omdat we allebei niet wilden verliezen, ja zo gaat dat met broer. Daarna zijn we op hetzelfde strand geweest als woensdag.
’s Avonds meegedaan aan een volleybaltoernooi op Mambo beach, de meest bekende plek om uit te gaan. We waren 2e geworden in de poule maar door de zeer vreemde opzet van het toernooi gingen we niet door naar de finales. Daarna zijn we weer flink op stap geweest bij de Mambo heel gezellig, heel veel de zelfde gezichten als de avond ervoor.
Zondag:
Dit was echt de zwaarste dag van de vakantie! Om 7 uur al uit bed en dat na een avond/nacht stappen. We zijn naar de hoogste berg van Curaçao geweest: de Christoffelberg. Het was een hele klim, elke 2 meter naar voren was 1 meter omhoog, een heel geklim en geklauter. Het uitzicht was wel heel bijzonder, omdat je het halve eiland vanaf daar kunt zien. Daarna zijn we naar de Boca’s gweest. Dat is aan de noordkant van het eiland waar niet gezwommen mag worden, omdat daar veel wind is en de golven erg hoog zijn. Boca’s zijn inhammen in de kustlijn, waar de golven er hoog tegen de kanten slaan wat een enorm geluid maakt. Er was er 1 die het water ongeveer 30 meter de lucht in smeet, heel indrukwekkend om te zien. Daarna hebben we geluncht bij Jaanchi’s, heerlijk geit gegeten daar.
Toen we het eten op hadden wilden we richting het strand bij Grote klip, onderweg kon je nog ergens heel mooi van de rotsen springen en dat leek mij natuurlijk wel wat! De eerste keer sprongen Gerald en ik van de 14 meter hoge rots, super mooi! Dat was mij natuurlijk niet gek genoeg, en ik wilde er wel vanaf duiken. Ik dook, maar toen ik in het water landde voelde het heel raar in mijn oren net alsof er lucht uit kwam. Eenmaal boven draaide alles om mij heen. Gerald sprong snel naar beneden en ik moest met mijn neus dicht blazen. Er kwam lucht uit mijn oor, en dokter Gerald kwam snel tot de conclusie dat mijn trommelvlies gescheurd was. Na een collega te hebben gebeld, werd mij verteld dat ik niet meer mag zwemmen, mijn hoofd mag niet meer onder water. Wel op het strand geweest, maar mijn oor begon erg pijn te doen en op de terug weg had ik het erg slecht. Onderweg zijn we zijn nog wel bij een heel mooi uitkijkpunt geweest! Thuis ben ik gelijk gaan liggen, paracetamol naar binnen. Maar de pijn ging niet weg. Toen heb ik weer door mijn oor geblazen, haha en kwam gelijk water uit. Ik heb de hele nacht op dat oor gelegen en er kwam vanochtend nog steeds water uit. Ik hoor ook heel wazig met dat oor, maar luisteren deed ik toch al niet.
Maandag:
Vandaag zijn we weer naar het strand geweest om een beetje verder bij te kleuren (ja het gaat wel aardig de goede kant op, maar ik ben nog niet zo donker als de lokale bevolking). ‘s avonds hebben we heerlijk bij de Heeren gegeten en hebben we daarna met een quiz mee gedaan bij de Tropen. Het is echt een super lastige quiz en met zoiets kom je er pas achter hoe weinig je eigenlijk weet van een aantal dingen.
Dinsdag:
Vandaag was de minst productieve dag van de vakantie, alles heel relaxed! Na een poos thuis te hebben gezeten zijn we naar de Hato caves gegaan, de grotten van Hato. Heel interessant hoe dat allemaal is ontstaan. Ook was er nog een soort tuintje met allemaal verschillende soorten planten die op het eiland leven. Maar dit was niet erg goed onderhouden, zodat je bij sommige bordjes niet wist welke boom of plant er nou bij hoorde. ‘s Avonds zijn we lkkr wezen BBQen en hebben we nog ff een kaartje gelegd.
Woensdag:
Vandaag zijn we ff Punda in geweest, daarna zijn we naar de Baya geweest. Een heel fijn strand, 1 van de weinige met lekker zacht zand en niet zoveel stenen. Hier ben ik ook wezen jetskiën, echt heel vet, ik had de snelle sleutel, omdat de langzame sleutel het niet deed. Je gaat gewoon met 80 km/u over het water en je komt gewoon echt los met die dingen. Er zit enorm veel vermogen in zo’n ding, echt te gek!!
‘s Avonds hebben we gegeten bij de Tutu Tango, heel leuk. De kaart zo groot dat zelfs mijn vader hem zonder bril kon lezen. Je bestelt per persoon 2 dingen en die krijg je dan op een bord midden op tafel en iedereen eet dus alle gerechten en zo eet je veel verschillende dingen, heel leuk.
Donderdag:
De dag dat mijn ouders naar huis gingen, dus inpakken, etc. ‘s Middags nog ff naar het strand geweest, waar mijn vader weer is wezen snorkelen (volgens mij begint hij het gewoon leuk te vinden dat water!) om 4 uur zijn we weer huiswaarts gegaan om de laatste dingen in te pakken en daarna richting het vliegveld te gaan. Daar zouden we ook Geralds huisgenoot Anina zien. Zij kwam net aan van haar vakantie in Peru. Dus zo hadden we 2 vliegen in 1 klap. We hadden niet zoveel trek en hebben geen avondeten gehad. ‘s Avonds zijn we nog wezen klaverjassen met Mel en Juul.
Vrijdag:
Aangezien mijn ouders weg waren en Gerald aan het werk was, moest ik mijzelf een beetje gaan vermaken vandaag, wat natuurlijk prima lukt hier! ‘s Ochtends ff hardgelopen en buikspieren gedaan. Daarna op het strand gelegen bij Blue bay. Rond 3 uur ben ik richting het ziekenhuis gereden om Gerald op te halen en vervolgens naar de Polikliniek voor KNO van Dr. Rach te gaan voor mijn oor. Na me een poosje in de wachtkamer met roddelblad de Story te hebben vermaakt (wat een slecht blad!) kon ik plaats nemen in de stoel. Hij keek in mijn linkeroor, daar was niets aan de hand alles was super (dus dat slechte luisteren komt toch ergens anders vandaan). Hij heeft mijn rechteroor bekeken en hij zei dat er wat vuil in zat dat hij wilde schoonmaken. Heel vet, hij zette een soort camera voor mijn oor zodat ik, Gerald en een andere co-assistent mee konden kijken. Heel grappig om in je eigen oor te kunnen kijken, weet ik ook weer hoe het er daar uit ziet. Er zat veel troep in, plus een ontstekingspoliep. Deze werd weggezogen en toen moest ik weer met mijn neus dicht blazen, je kon zien dat er nog een beetje water in zat. Hij zei me dat het gat al bijna dicht zat en dat het met een week wel ongeveer klaar is, dus over een week maar weer ff naar laten kijken in NL. Ik kreeg wel een recept mee om druppel op te halen. Op de terugweg, wilden we ff onze banden oppompen, na dat gedaan te hebben en we weer 30 meter onderweg te zijn, klapte de linkervoorband uit elkaar. Ergens een krik geleend om de band te kunnen verwisselen. Gerald zijn mannetje voor zijn auto gebeld, ja kom maar hierheen zei hij. Wij daar heen gereden, zegt hij: Oh nee ik heb toch niets liggen (ja zo gaat dat hier) Kom morgen maar terug. Heel fijn, snel weer terug gereden om de door Mel gemaakte pasta op te eten, smaakte zeer goed.
Na wat Contreau te hebben gespoeld, oh wat word je bek daar rauw van zeg, zijn we naar DJ Jean geweest. Echt super vet!!!!!! Enorm gelachen en gefeest, hij kan in tegenstelling tot de meeste DJ’s hier wel goed draaien. Om half 5 zijn we weer richting huis vertrokken om uitgeput in bed te duiken.
Zaterdag:
Vandaag lekker uitgeslapen! Niet zoveel gedaan, beetje bij komen van DJ Jean. Even Punda in geweest om wat souvenirs te kopen. Ook heb ik alvast een cadeau gekocht voor mijn broer zijn verjaardag, 12 oktober. Ik heb hem namelijk een DVD speler gegeven, zodat we die avond nog ff een film konde kijken met al zijn complexgenoten. We hebben nog ff op het terras gezeten bij een Indiër die had alle soorten bier, alle Nederlandse en Belgische bieren zijn aanwezig daar, ook de minder bekende. Het vervelende was wel dat er een invasie van muggen was en dat je compleet werd lekgestoken. Daarna hebben we op Geralds auto weer een nieuwe band gezet. ’s Avonds hebben we heerlijk met zn allen gegeten ergens aan het strand, alleen was de bediening een beetje vreemd. Een meisje had volgens ons haar eerste werkdag, want ze kwam aan ons vragen wie wat at, omdat ze niet meer wist hoe het gerecht heette dat op dat bord lag. Het was ook wel logisch dat ze het niet kon onthouden, het gerecht had ook wel een hele moeilijke naam, namelijk LOMO. Ja erg lastig he! Daarna hebben we de film Half Baked gekeken. Een super slechte film, een echte D-film. Iedereen was zo ingekakt door die film dat niemand meer zin had om uit te gaan en is dus maar naar bed gegaan.
Zondag:
Dit zou een zeer actieve dag worden, Gerald en ik waren van plan om quads te huren en lekker te gaan racen, maar helaas je kon ze alleen huren als je met een tour mee ging. Dat wilden we niet en daarom zijn we naar de Baya gegaan waar ik de vorige keer ben wezen jetskiën. Daar heb ik samen met Gerald en een complexgenoot Maarten opnieuw jetski’s gehuurd. Maar dit keer voor een half uur, omdat we lang moesten wachten kregen we ook dit keer de snelle sleutel! Na een half uur totaal los te zijn gegaan op het water, zijn we weer op het strand neer geploft. Rond een uur 6 zijn we richting de enige overdekte kartbaan van Curaçao gegaan om te karten. Helaas was deze wegens een privefeest gesloten, heel vervelend. Toen zijn we maar naar de Mambo gegaan om ff snel wat te eten (ik had die dag alleen nog maar een krentebol en een banaan op). Daar was het nog piekuur, op een gegeven moment zie je dat het piekuur over is. Bij de Wet&Wild (een strandtent naast de Mambo) was het piekuur nu begonnen, wat je zag was een complete volksverhuizing. Iedereen stond met 6 packs bier op de het strand, in tegenstelling tot de Mambo bleef iedereen dit keer wel nadat het piekuur was afgelopen. Heel vreemd dat iedereen om 6 uur al aan het bier is en dat de meesten om 11 uur half lam naar huis gaan. Thuis hebben we nog ff een filmpje gekeken: The Butterfly effect!
Maandag:
Alweer de laatste dag, snif snif, alles maar een beetje bij elkaar pakken beetje computeren etc. En dan mag ik straks weer voor een vlucht van 8 a 9 uur naar huis. Naar het koude Nederland, brr ik heb de trui alvast weer onder het stof vandaan gehaald hier. Nog ff een weetje: de laagste temperatuur die ooit op Curaçao is 19 graden, f*ck in NL gaan dan alle truien weer uit en stapt iedereen op de fiets. Hier zetten ze dan de kachel aan, oh nee die hebben ze hier niet net als warm water uit de kraan. Nou de vakantie zit er dus alweer bijna op en school kan weer beginnen en ik zie jullie snel!!
Het was in 1 woord GEWELDIG!!!!!!!
Martijn
Nu natuurlijk nog mijn persoonlijke noot: allereerst natuurlijk het fantastische bezoek van de familie. Bedankt voor alle gezelligheid, was heel gaaf om jullie na 8 maand weer te zien. Verder natuurlijk Martijn bedankt voor de DVD-speler (hij wordt dagelijks gebruikt).
Zit me te bedenken wat ik nu nog heb toe te voegen, maar das eigenlijk best veel. Heb wel medelijden en zal het jullie niet kwalijk nemen als jullie nu afhaken.
Medisch gezien heb ik 2 weken chirurgie gedaan terwijl de familie er was, een co-schap dat me erg goed bevalt. Alles gaat in een behoorlijk tempo en is alles mag wat minder uitgebreid dan bij bv interne (de chirurg zit niet te wachten op een ellenlang verhaal). Bovendien zijn de arts-assistenten erg leuk en mag je veel doen. Heb bv al geholpen met wondtoiletten, een onderbeensamputatie en een teenamputatie. Na 2 weken chirurgie wat het tijd voor KNO. Zoals jullie gelezen hebben, had ik dus al kennis gemaakt met 1 vd KNO-artsen dankzij mn broertje. Het co-schap op zich vond ik niet bijster interessant, KNO is duidelijk niet mijn gebied. Weliswaar elke dag o.k., maar veel gepriegele met scopen ed. De artsen op zich waren wel superaardig en maakten het co-schap wel weer interessant, zo interessant zelfs dat ik op mn laatste dag gezellig nog een paar wijntjes (ja ik en wijn idd) met ze heb zitten drinken na de poli!!
De afgelopen week ben ik weer teruggekeerd naar chirurgie. Ik sta op zaal met Paul, naast arts-assistent ook een goede vriend ,die ongeveer een maandje langer op het eiland zit dan ik en momenteel bij ons op het complex woont. Heb besloten om deze week samen met hem een ‘hell-dienst’ te doen. Dit houdt in dat we vrijdagochtend om 7 uur begonnen zijn en maandag na de ronde over de zaal weer naar huis mogen. Gelukkig is het op dit moment rustig en hebben we afgelopen nacht redelijk wat slaap gehad.
Verder valt er nog wel eea te melden over de woonsituatie. Eerst zijn, toen pa en ma nog hier waren, Hilly en Gaby ‘uit elkaar gegaan’. Daarvoor in de plaats zijn Sientje en Maarten (2 andere co’s), die al bij ons in de straat woonden, naast ons komen wonen. Verder is er op de plek waar de meeste co’s wonen plotseling chaos ontstaan. Hun huisbaas is een beetje psychotisch geworden en dacht dat zij met zn allen tegen hem aan het samenzweren waren, hem ’s nachts verdoofden en allerlei expirimenten op hem uitvoerden. Dan werd ie ’s ochtends wakker met een naald in zn zij. Verder zou de leider van het stel door muren kunnen lopen en zouden er mensen op het dak zitten om hem in de gaten te houden. Dus toen heeft ie besloten om iedereen er maar uit te kicken. Gevolg is dat er nu 4 extra mensen bij ons op het complex wonen. Heel gezellig, breidt de tafel bij het avondeten weer een beetje uit.
Goed, weer genoeg geluld, nog 1 week en dat komt Anita!!!!
Ayo,
Gerald
-
23 September 2006 - 17:48
Martijn:
Goh wat kan dat broertje van jou typen joh!!! -
24 September 2006 - 10:55
Manfred:
Heb nu RSI aan mijn ogen, bedankt... -
24 September 2006 - 18:45
Rensink & Marieke:
Joh Jaspers!! Jij bent niet de enige die mooie verhalen kan schrijven! Oen breurtie kan der ook wat van! Maar waar blijven de Pics?
Ps: Nog bedankt voor je kaartje
Kusje -
27 September 2006 - 11:20
Arjan:
De tering, alsof we ons hier allemaal dood zouden vervelen.
Kun je deze verhalen niet uitbrengen op luisterboek? Dat schijnt wel hip te zijn tegenwoordig en is ideaal voor luie mensen die op de een of andere manier altijd denken dat ze druk zijn, zoals 95% van alle Nederlanders hedentendage. -
27 September 2006 - 18:36
Ineke:
Zaterdag ga ik mijn zusje op het vliegtuig zetten, op weg naar het lekkere warme curacao!! Beetje jaloers hoor, wil ook wel weer heen!! Maar ja net 1 dag terug uit Gambia, dus moet eigenlijk niet zeuren! Pas je een beetje op haar en een heeel leuke tijd samen!! grote zus ineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley