Weekje ziekenhuis

Zo! De eerste week zit er op, dertien te gaan.
Laat me beginnen met uitleggen hoe het zkh ongeveer in elkaar zit. Voor de mensen die bekend zijn op Curaçao: ongeveer, maar dan nog minder georganiseerd. Wat de kinderafdeling betreft zijn er 5 eenheden: Pediatric Short Stay (waar ik zit), Ward 2 (chronische patiënten die overkomen vanuit PSS), babyroom (baby’s die extra zorg nodig hebben), Neonatal Intensive Care Unit (baby’s aan de beademing en de Pediatric Outpatient Department (POPD). Witbank Hospital is het verwijszkh voor de hele regio, dus we krijgen de ‘slechte gevallen’ van de omliggende zkh’s. Patiënten komen i.p. binnen via de spoedeisende hulp (toepasselijk Casualty genaamd), POPD en via de obstetrie (bevallingen). Uiteraard is er in dit zkh nog geen automatisering dus lab wordt nog keurig doorgebeld of in printjes gebracht, evenals röntgenfoto’s en dergelijke. Uiteraard is de administratie een zooitje en ligt er niet veel op z’n plek. Na een weekje begin ik een beetje mn weg te vinden en de Zuid-Afrikaanse artsen zijn meer dan aardig in het assisteren hierbij.
De dag begint om 8 uur met een ronde langs de PSS patiënten, hierbij draagt degene die de nacht gewerkt heeft al de patiënten over, incl. beleid. Daarna gaan de interns en ik door naar post-natal ward. Hier liggen alle pasgeborenen, die allemaal onderzocht moeten worden. Van de moeders moet een aantal bloedwaarden onderzocht zijn (waaronder HIV, ong 1/3 is positief), wat uiteraard regelmatig niet gedaan is, of de zwangeren zijn de kaart waar het op stond vergeten, blablabla. Dus dat betekent frustrerend veel werk om dat alsnog gedaan te krijgen. Alle kinderen die aan HIV zijn blootgesteld moeten weer terug gezien worden op POPD, en dan maar hopen dat het gebeurt als je het opschrijft. Na post-natal is er het zaal werk, kids onderzoeken, bloed prikken, infuusjes inbrengen, enz. 80% van de kids ligt er met HIV en geassocieerde infecties, dus daar zal ik wel aardig bedreven in zijn als ik terug ben. Is weer ns wat anders dan al die vette chips-etende kindertjes in NL. Hier zijn het eerder de uitgemergelde HIV/TBC/ondervoede kinderen. Om een voorbeeldje te geven hoe de gezondheidszorg hier soms werkt: afgelopen weer werd er een zwaar mentaal geretardeerd, spastisch en ondervoed kind binnengebracht met een infectie (uiteraard ook HIV+). Dat kind was gewoon tot vorige week volledig aan elke medische attentie ontsnapt. Geen fysio, ondersteuning gehad, nada. Iets dat zelfs hier niet nodig is, er zijn best wel enkele mogelijkheden, maar met het opleidings/inkomensniveau van de meest ouders hier komen ze vaak laat. Sneu voor de kids, maar voor mij wel interessant.
Om 15 uur is er weer een ronde in de PSS waar de patiënten voor de nacht worden overgedragen. Dus met een beetje mazzel ben ik rond 1530 al weer vrij. Niet slecht toch? Verder zijn is er op dinsdag een mortaliteit-meeting en op vrijdag nog een praatje (beide met lunch) .Deze week nog geen diensten gedaan, maar as maandag wordt D-day aangezien ik dan in het zkh zal vertoeven van 8am tot dinsdagmiddag 12 uur.
In Witbank zelf begin ik me nu steeds beter thuis te voelen. Uiteraard is er regelmatig geen stromend water (goh, hoe werden die kinderen ook al weer ziek?), zoals nu. Douchen zal dus maar weer bij de gym moeten (jaja, ga zowaar aan mn conditie werken, heb mn coole nieuwe latex badmuts voor het zwembad al aangeschaft). Begin de mensen hier nu ook een beetje te kennen en iedereen is echt fantastisch vriendelijk. Uiteraard is er van mn inventaris nog geen reet terecht gekomen (excuses: 1. mn man ligt in het zkh. 2. mn chef heeft de creditcard en die is in vergadering. 3. er is vannacht ingebroken bij iemand, is echt heel druk, moet van alles regelen), maar no sweat langleve oven-pizza’s, Newscafe met Jeroen, of Attie’s famous moerbei-pot (een nog nader te omschrijven ex-rugbyspeler). Van de week nog waardeloos getennist (sorry Tom en MrKJ, maar geloof niet dat het talent er is ;)) en gisteravond brandy/coke en rugby-nigth bij voorgenoemde persoon. Heb voor het weekend zelfs een paar huissleutels gekregen van een van de artsen die er niet is om zn fiets, playstation of tv te gebruiken als ik zin heb. En…… heb een AUTO!!! Vandaag wezen carshoppen met de voormalig rugby-speler die getrouwd is met een arts. Geweldige kerel, die met zn postuur en Afrikaans bij een pikey-tweedehands autozaak een aardige deal heeft kunnen sluiten.
Waarschuwing vooraf: the following info is not suitable for the soft-hearted: carprices are not comparable to Dutch standards. Voor ong €2000 rijdt deze jongen: een Opel kadet 1.6l uit ’95 met ongeveer 200.000km op de teller. Voor dit land een prima deal, plus die gast garandeerd me zwart-op-wit dat hij over 5 mnd de auto terug koopt voor €1700. Nu alleen zorgen dat ie niet op de rechterweghelft terecht komt;). Oh ja en een radio zou ook nog wel leuk zijn. Maandag of dinsdag kan ik m ophalen, verzekering regelen en hopelijk heerlijk erop uit volgend weekend!
Maar nu wordt het eerst tijd voor een douche bij de gym en straks World Cup Rugby (go springboks!)
U hoort weer van mij

Gerald