Go Bokke!

Kaaskoppen!

Na een korte radiostilte (2 wk; is toch zeker beter dan mn curaçao-intervallen) onder het mom ‘geen nieuws, goed nieuws’ wederom een update. Het goede nieuws:
1. ANITA KOMT!!! En wel voor 3 wkn
2. WE GAAN NAAR AUSTRALIE!
3. Ik houd het reeds een kwart eeuw uit op deze aardkloot (dubieus positief)
4. Mn auto staat op mijn naam én is verzekerd (applausje voor mij)
5. De Springboks zijn wereldkampioen rugby geworden

Allereerst iedereen bedankt voor de kaartjes/e-cards/mail voor mn verjaardag, waarbij opgemerkt dat de post in Langedijk aanzienlijk sneller werkt dan die in Ommen en London.
Maar laat ik als vanouds maar weer ns bij het zkh beginnen. Inmiddels zitten er 3 weken op van mn co-schap en het gewenningsproces is inmiddels aardig over. HIV begint een commensaal woord te worden en dat kinderen doodziek zijn is de normaalste zaak van de wereld. Om even kort inzicht te krijgen in de levensomstandigheden van de meeste mensen hier, vind ik het volgende wel typisch: hier wordt standaard bij iedere opname gevraagd naar de woonomstandigheden, of er stromend water, elektriciteit of een toilet is (ja/nee ~50/50).
De artsen zijn nog steeds zeer enthousiast, waardoor ik allerlei handelingen kan oefenen, waar ik in NL niet zo snel bij in buurt zou komen (voor de medici onder u: uiteraard vena/art punctie, infuus, verder LP, catheterisatie, suprapubische urinecollectie en intubatie bij neonaten. De eerste diensten waren ook goed te doen, op de één of andere manier weet ik elke keer 4 uur slaap te krijgen, oftewel genoeg om de volgende dag lekker van mn vrije middag gebruik te maken.
Maar genoeg over het zkh, er zijn belangrijker dingen! Uiteraard is het probleem rondom mijn inventaris nog steeds niet opgelost. Na nog 30 onzin-excuses, voor niveau zie vorige bericht, was er plotseling het laatste excuus: er is geen geld sorry! Ik pissig natuurlijk, maar dat helpt hier niet zoveel. Gelukkig was de secretaresse van de kindergeneeskunde zo aardig om me wat kopjes ed te lenen, waardoor ik me nu verder prima kan redden (magnetron en oven zijn zooooo handig). Vorige week natuurlijk mn verjaardag gevierd. Ik moest allereerst voor de lunch zorgen bij de kindergeneeskunde (elke vrijdag moet iemand dat doen), waar ik heel lief een kaartje en een fles wijn kreeg van de mensen. ‘s Avonds lekker gebraait (het blijft natuurlijk Zuid-Afrika) Later nog ff de kroeg in geweest voor de officiële inwijding dmv de Jägerbom (Jägermeister met Redbull) en toen was ik wel genoeg met mn neus op het feit gedrukt dat het aftakelen nu toch echt ging beginnen.
Dan was er natuurlijk de auto nog. Het autobedrijf zou het overschrijven regelen, lekker makkelijk (yeah right). Eerst was het probleem, dat ik geen Z-A staatsburger ben. Na wat heen en weer onderhandelen verscheen er een dame ten tonele die een zgn traffic registration licence voor me regelde. Met dit papiertje was het mogelijk de auto op mn naam te zetten. Na enige onduidelijkheid over wie dit ging regelen, was het dan eindelijk vlak voor het weekend geregeld (toch weer zo’n 2 weken verder). Snel verzekering geregeld, en eindelijk was het zover: legaal met mn auto Witbank uit! Vrijdag na mn werk meteen de auto gepakt en zo’n 300km gereden naar Sabie. Onderweg zwaar onweer, dichte mist en bordjes met pas op voor nijlpaarden in een prachtig heuvelachtig/bergachtig landschap. In Sabie meteen ingecheckt in het lokale hostel en gechilled met een aantal Belgen, NL-ers en een Zweedse, heerlijk backpackers-sfeertje. Zaterdag superrelaxed/stressvol (?) dagje: eerst een bridgeswing gedaan (a la Ecuador: touw onderlangs bevestigt aan de andere zijde van de brug, jij op de reling, springen maar! Altijd lekker, zo’n rush op je vrije zaterdagochtend :) Toen ik, terug bij het hostel weer wilde vertrekken, dacht ik ach laat ik voor de zekerheid mn olie ns checken, iets wat ik ook voor de reis al gedaan had: helemaal droog! Vlek op de parkeerplaat: f***, niet hier, niet nu. Snel olie opgehaald bij het tankstation, quick refill en naar het tankstation gereden. Gelukkig was daar een mannetje die het probleem snel op kon lossen, want de rest van de winkels was net dicht natuurlijk. Inmiddels een dag en 20 oliechecks later is het peil nog steeds goed, dus hopelijk een definitieve oplossing. Rest van de dag een paar watervallen bekeken en tegen het einde van de middag naar Middelburg gereden (30km van Witbank). Daar had Attie met een paar vrienden een tenniskantine afgehuurd om te braaien en natuurlijk de rugby WK-finale Engeland - Zuid-Afrika te kijken. Aangezien Johhny Wilkinson en kameraden met 15-6 naar huis gestuurd werden, betekende dat een mooi feestje nadien. De hele terugweg vanaf Sabie bracht overigens nog een onaangenaamheid met zich mee (ik begin al aardig te twijfen aan mn geniale auto-deal), de remmen zijn nl helemaal af. Toen ik vertrok was er nog niets aan t handje, maar tegen de tijd dat ik in Middelburg was, was het toch echt ijzer tegen ijzer wat ik hoorde bij remmen. Hmm… hopelijk kan ik morgen de oplossing vinden in een paar nieuwe remschoenen (of anders misschien a la Fred Flintstone).
Mensen jullie horen het wel weer!

Van uw correspondent ter plaatse


Ps om nog ff terug te komen op goed nieuws 2: we hebben bevestiging vanuit Australië dat we mogen komen! Voor mij is officiële begindatum 7 april 2008. Nu maar hopen dat de hele papierwinkel op tijd rond is (en geloof me: wat een gezeik)

Ps 2: heb een kaartlezer gekocht, dus hier zijn een paar foto’s